Η προβληματική χρήση των κοινωνικών δικτύων (social media) είναι ένα σοβαρό θέμα που αφορά ολοένα και περισσότερους εφήβους. Χρειάζεται πρόληψη, ενημέρωση και κατάλληλες παρεμβάσεις ώστε τα παιδιά να μάθουν να χρησιμοποιούν την τεχνολογία με υγιή και ισορροπημένο τρόπο.
Σύμφωνα με το πολύ πρόσφατο επιστημονικό άρθρο με τίτλο “Risk Factors for Problematic Social Media Use in Youth: A Systematic Review of Longitudinal Studies”, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Adolescent Research Review, η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης – όπως το Instagram, το TikTok και το Snapchat – έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των εφήβων.
Σχεδόν όλα τα παιδιά ηλικίας 12-18 ετών διαθέτουν smartphone και είναι συνδεδεμένα στο διαδίκτυο πολλές ώρες την ημέρα. Αν και η τεχνολογία προσφέρει πολλά θετικά, οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να ανησυχούν για τον τρόπο με τον οποίο οι έφηβοι χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς αυτή η χρήση μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να γίνεται υπερβολική και εθιστική.
Πότε η χρήση των κοινωνικών δικτύων χαρακτηρίζεται προβληματική
Όπως αναφέρει η Ιατρός της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής), η επιστημονική αυτή μελέτη αναλύει 23 έρευνες από διάφορες χώρες που εξετάζουν τα αίτια που οδηγούν στην λεγόμενη προβληματική χρήση των κοινωνικών δικτύων (social media).
Με τον όρο αυτό εννοείται η υπερβολική, εθιστική ή καταναγκαστική χρήση, η οποία επηρεάζει αρνητικά την ψυχική ή σωματική υγεία του ατόμου, την απόδοσή του στο σχολείο, τις σχέσεις του και τον ύπνο του.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σε έφηβους που ευνοούν την ανάπτυξη προβληματικής χρήσης στα social media καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι έφηβοι με μεγαλύτερη προδιάθεση εξάρτησης από τα social media είναι οι εξής:
- Εκείνοι που χρησιμοποιούν τα social ως διαφυγή. Γενικά έφηβοι που χρησιμοποιούν τα social media για να περάσει η ώρα τους ή τα χρησιμοποιούν για να αποφύγουν τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους ή για να νιώσουν καλύτερα. Όταν αυτό γίνεται συστηματικά, μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση.
- Έφηβοι με αδύναμες σχέσεις με τους γονείς τους. Όταν δεν υπάρχει υποστήριξη στο σπίτι ή όταν οι γονείς δεν θέτουν όρια στη χρήση του διαδικτύου, τα παιδιά είναι πιο πιθανό να παρασυρθούν. Αντίθετα, όταν οι γονείς συζητούν με τα παιδιά με ανοιχτό και θετικό τρόπο, αυτό φαίνεται να τα προστατεύει.
- Παιδιά με ψυχικά τραύματα. Παιδιά που έχουν υποστεί κακοποίηση, παραμέληση ή έχουν μεγαλώσει σε δύσκολο περιβάλλον, έχουν περισσότερες πιθανότητες να στραφούν στα social media με υπερβολικό τρόπο, ως τρόπο φυγής από την πραγματικότητα.
- Έφηβοι με θλίψη και θυμό. Όταν οι έφηβοι νιώθουν αρνητικά συναισθήματα, όπως λύπη ή θυμό, είναι πιθανό να στραφούν σε αυτά για να ξεφύγουν. Αυτό, όμως, αντί να βοηθάει, συχνά επιδεινώνει την κατάστασή τους, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο.
Γενικά η κατάθλιψη, το άγχος και άλλες ψυχολογικές δυσκολίες είναι συχνοί παράγοντες κινδύνου. Πολλά παιδιά που παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα χρησιμοποιούν τα social media για να αισθανθούν καλύτερα, αλλά τελικά η χρήση αυτή τους κάνει να αισθάνονται χειρότερα.
- Eκείνοι που δυσκολεύονται να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους. Γενικά όσα παιδιά δεν έχουν καλές δεξιότητες διαχείρισης συναισθημάτων, κινδυνεύουν περισσότερο να αναπτύξουν προβληματική χρήση.
- Έφηβοι με έντονη ανάγκη να είναι αποδεκτοί από την ομάδα συνομηλίκων. Η ανάγκη αυτή όταν είναι έντονη οδηγεί πολλές φορές σε υπερβολική χρήση του διαδικτύου. Το φαινόμενο του αποκλεισμού από τους συνομηλίκους είναι πολύ ισχυρό, όπως και η σύγκριση με τις ζωές των άλλων μέσα από τις αναρτήσεις τους.
- Εκείνοι που κυνηγούν τα «likes”. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η ναρκισσιστική συμπεριφορά μπορούν να κάνουν έναν έφηβο πιο ευάλωτο. Για παράδειγμα, παιδιά που επιζητούν διαρκώς την επιβεβαίωση μέσω “likes” και “followers”, μπορεί να καταλήξουν σε υπερβολική χρήση.
Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι εφαρμογές καταγραφής χρήσης κινητού
Η μελέτη επισημαίνει ότι το πρόβλημα είναι σύνθετο και αφορά πολλούς τομείς της ζωής των παιδιών και των εφήβων. Για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται συνεργασία όλων των φορέων: γονέων, σχολείων και επαγγελματιών ψυχικής υγείας.
Επίσης, προτείνεται να χρησιμοποιηθούν πιο αντικειμενικά εργαλεία για να μετρηθεί η έκταση του προβλήματος, όπως εφαρμογές που καταγράφουν τη χρήση κινητού, καθώς τα ερωτηματολόγια πολλές φορές δεν αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα.
