Παρόλο που οι περισσότεροι νομίζουν ότι τα προβλήματα στύσης είναι κάτι συνηθισμένο όσο ο άνδρας μεγαλώνει ηλικιακά, στην πραγματικότητα όσο περισσότερο προσέχει τον εαυτό τους και την υγεία του ένας άνδρας τόσο πιο απίθανο είναι να εμφανίσει στυτική δυσλειτουργία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο κίνδυνος εξαλείφεται.
Ο Χειρουργός Ανδρολόγος Ουρολόγος δρ Αναστάσιος Λιβάνιος προτείνει τους εξής απλούς τρόπους που μπορεί να προστατέψουν την ικανότητα στύσης ενός άνδρα: να μην πάψει ποτέ να ασκείτε, στο μέτρο του εφικτού για την ηλικία του, να διατηρεί πάντα το βάρος του στα όρια του φυσιολογικού προκειμένου να μειώσει τον κίνδυνο για μεταβολικό σύνδρομο και καρδιαγγειακά προβλήματα, να προβαίνει σε συνεργασία με τον γιατρό του σε διόρθωση των ορμονικών ανισορροπιών του οργανισμού, όπως της τεστοστερόνης και του θυρεοειδούς, να φροντίζει την ψυχική υγεία του έτσι ώστε να αποφύγει τον φαύλο κύκλο στυτικής δυσλειτουργίας-ψυχολογικών προβλημάτων, να μην καπνίζει για να προστατεύσει την υγεία των αιμοφόρων αγγείων που επηρεάζουν μεταξύ άλλων και τη στύση, να μην πίνει αλκοολούχα ποτά, ώστε να διατηρήσει μακροπρόθεσμα ακέραιη τη λειτουργία των νεύρων.
Οι απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής, σύμφωνα με τον Δρ. Λιβάνιο θα μπορούσαν να μειώσουν δραστικά τις πιθανότητες στυτικής δυσλειτουργίας και να εξασφαλίσουν καλή σεξουαλική ζωή μέχρι τα βαθιά γεράματα στους άνδρες. Παρόλα αυτά ένα ποσοστό θα αντιμετωπίσει προβλήματα στύσης κάποια στιγμή στη ζωή του.
Πότε είναι απαραίτητη η θεραπεία;
Σύμφωνα με τον Δρ. Λιβάνιο η περιστασιακή δυσκολία στην επίτευξη στύσης είναι φυσιολογική. Ωστόσο, εάν αυτά τα προβλήματα συμβαίνουν τακτικά ή επιδεινώνονται προοδευτικά, μπορεί να υποδηλώνουν την ύπαρξη σεξουαλικού προβλήματος. Ένας άνδρας με στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι σε θέση να επιτύχει στύση, αλλά όχι κάθε φορά που το επιθυμεί, να έχει στύσεις που δεν διαρκούν όσο θα ήθελε, ή να μην μπορεί να επιτύχει στύση.
Όπως εξηγεί ο γιατρός για τους άνδρες με προβλήματα στύσης η θεραπεία δεν είναι πάντοτε η ίδια, αλλά διαφέρει από άτομο σε άτομο. Σε νεότερες ηλικίες είναι πολύ πιθανόν το πρόβλημα να αποκατασταθεί μόνο με την αλλαγή του τρόπου ζωής, ενώ όσο η ηλικία προχωρά τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να απαιτηθεί πρόσθετη παρέμβαση.
Στη μάχη κατά της στυτικής δυσλειτουργίας χρήσιμα εργαλεία είναι οι συσκευές αντλίας κενού που δημιουργούν στύση τραβώντας αίμα στο πέος και δαχτυλίδια που τοποθετούνται γύρω από τη βάση του πέους για να κρατήσουν το αίμα μέσα σε αυτό.
Επικρατέστερη θεραπεία είναι η φαρμακευτική αγωγή για τη διέγερση της ροής του αίματος προς το πέος, με συνηθέστερες επιλογές την σιλδεναφίλη, τη αβαναφίλη τη βαρδεναφίλη και την ταδαλαφίλη. Στην περίπτωση αποτυχίας τους η επόμενη επιλογή είναι οι ενδοπεϊκές ενέσεις. Καμία από αυτές, όμως, δεν φέρνουν μόνιμο αποτέλεσμα αλλά δρουν μόνο κατά τη χρήση τους.
Οριστική λύση προσφέρουν τα κρουστικά κύματα, διότι δημιουργούν ένα νέο δίκτυο αγγείων στο πέος αυξάνοντας τη ροή του αίματος προς αυτό, ανώδυνα και με ασφάλεια. Όταν καμία από τις παραπάνω επιλογές δεν αποκαταστήσει τη λειτουργία, τότε συστήνεται η χειρουργική επέμβαση για την εμφύτευση πεϊκής πρόθεσης.
Στις περιπτώσεις που τα αίτια είναι ψυχολογικά, συστήνεται η συμβουλευτική υποστήριξη, ενώ όταν είναι αποτέλεσμα φαρμακευτικής αγωγής για άλλη πάθηση η αλλαγή του φαρμάκου ή η τροποποίηση της δοσολογίας, με την καθοδήγηση του θεράποντα ιατρού.
«Όλων των παραπάνω προέχει η εύρεση της αιτίας της στυτικής δυσλειτουργίας και η θεραπεία της, παράλληλα με την αντιμετώπιση του συμπτώματος», καταλήγει ο δρ Λιβάνιος.
