Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.) καταγγέλλει τις νέες προβλέψεις του ΕΚΠΥ που περιλαμβάνονται στο πρόσφατο ΦΕΚ Β’5395/09-10-2025 και αφορούν στο αναλώσιμο διαβητολογικό υλικό (ταινίες μέτρησης γλυκόζης, συστήματα αντλίας ινσουλίνης, συστήματα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης).
Οι ρυθμίσεις αυτές, φαίνεται ότι εισάγονται χωρίς ουσιαστικό διάλογο του Υπουργείου Υγείας και του ΕΟΠΥ με την Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. και τους κλινικούς ιατρούς.
Κατάργηση ταινιών μέτρησης γλυκόζης
Ο ΕΟΠΥΥ, ενώ εντάσσει τη νέα τεχνολογία, αφαιρεί το βασικό εργαλείο ασφαλείας, αναγκάζοντας τους πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη είτε σε μη ασφαλή αυτορρύθμιση είτε σε ιδιωτική αγορά των απαραίτητων για τη σωστή ρύθμιση του Διαβήτη τους υλικών.
Η διακοπή της αποζημίωσης του ενός κουτιού ταινιών μέτρησης γλυκόζης ανά μήνα στα άτομα που χρησιμοποιούν συστήματα Συνεχούς Καταγραφής Γλυκόζης (CGM), όπως ορίζεται στο πρόσφατο ΦΕΚ, αποτελεί, σύμφωνα με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.), κλινικό σφάλμα και πράξη πλήρους ανευθυνότητας.
Δεδομένου ότι η συνεχής, αλλά και ακριβής μέτρηση του σακχάρου είναι η απόλυτη βάση της καθημερινής επιβίωσης των πασχόντων, τα μέλη της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ υποστηρίζουν ότι τόσο ο ΕΟΠΥΥ όσο και το Υπουργείο Υγείας ηθελημένα ή μη, αγνοούν ακόμη και το φύλλο οδηγιών των προϊόντων τονίζοντας τα εξής: «Κανένα σύστημα CGM δεν είναι τέλειο. Οι ταινίες μέτρησης (τρυπήματος) είναι απαραίτητες για την κλινική επαλήθευση των ενδείξεων των αισθητήρων (CGM) σε κρίσιμες στιγμές, διασφαλίζοντας την ακρίβεια της δόσης ινσουλίνης και αποτρέποντας σοβαρές επιπλοκές, όπως επεισόδια υπογλυκαιμίας, υπεργλυκαιμίας».
Πώς η νέα αποζημίωση δημιουργεί μια μαύρη τρύπα στα οικονομικά
Ο καθορισμός της διάρκειας ζωής των αντλιών ινσουλίνης στα 5 έτη (60 μήνες) αποτελεί ένα γραφειοκρατικό δόγμα. Η Ανώτατη Μηνιαία Δαπάνη (467 €/μήνα) που ορίζεται για τα αναλώσιμα και τη συσκευή της αντλίας οδηγεί σχεδόν σε διπλασιασμό της αξίας αποζημίωσης της συμβατικής αντλίας ινσουλίνης στο βάθος της πενταετίας και αντί για 4.200€ που αποζημιώνεται έως τώρα, φτάνει ξαφνικά στα 7.920€.
Για παραμέτρους που πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως είναι οι τεχνολογικές εξελίξεις, η συναισθηματική ανάγκη ή βούληση των ανήλικων και ενήλικων ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη, η αναβάθμιση των συσκευών καθώς και οι πιθανές βλάβες, αδυναμία αντικαταστάσεων, δεν υπάρχει καμία απολύτως ρύθμιση στο πρόσφατο ΦΕΚ για ευέλικτη και μικρότερης χρονικής διάρκειας αντικατάσταση της αντλίας πριν τη συμπλήρωση της πενταετίας. Αντιθέτως, παρατηρείται ένας άνευ προηγουμένου δογματισμός ο οποίος οδηγεί και σε υπερ αποζημίωση των αντλιών αυτών.
Τι ζητά η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.
Άμεση ανατροπή του παραρτήματος Διαβητολογικού Υλικού του ΦΕΚ. Ουσιαστική συμμετοχή της Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ. στη διαμόρφωση των παραρτημάτων του ΕΚΠΥ που αφορούν τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη. Επίσης ζητά πλήρη επαναφορά και άμεση επιστροφή στην αποζημίωση των ταινιών μέτρησης γλυκόζης αίματος για όλους τους πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη, ως βασικό κλινικό μέτρο. Ακόμα ζητά άμεση ένταξη στην αποζημίωση των Συστημάτων Συνεχούς Καταγραφής Γλυκόζης (CGM) για τα ινσουλινοθεραπευόμενα άτομα με Διαβήτη τύπου 2, τηρώντας τις υπουργικές δεσμεύσεις και άμεση αναθεώρηση της ανώτατης μηνιαίας δαπάνης και επανεξέταση της πάγιας πενταετούς αποζημίωσης των συμβατικών αντλιών ινσουλίνης.
